Vandaag bereikte ons het trieste bericht van het overlijden van Ed Vos, één van de meest frequente bezoekers van Java Post.
Ooit stelde Ed zichzelf voor als volgt:
“Dit ben ik , in 1955, voor de goa lawa naast mijn moeder (van Duits/Balinese afkomst). Derde van links mijn oom, haar broer. Hij zat bij de Indonesische MP. Indo’s toch, of zoals u wilt Indisch. Het ging toch goed? Totdat die Nieuw-Guinea kwestie alles verpestte. Mijn moeder moest haar Nederlandse (indo met Javaanse moeder) echtgenoot (mijn vader) volgen naar Nederland. Haar broer met de Duitse nationaliteit mocht blijven. Mijn vader zat bij de Gadja Merah, en trad later in dienst bij het departement sociale zake van de RI in Surabya (Tulungagung) . Hij reisde half Java, Bali en Lombok af. Hij moest weg (had de Nederlandse nationaliteit) evenals twee ooms en een tante van mij. Mijn tante en een andere oom emigreerden door naar de USA. Opa en een broer van pa kozen ervoor in Indonesië te blijven. Degene die bleven,zijn nog steeds gebleven, en ik heb er een kampung aan neven en nichten bijgekregen. Zo kon het dus ook. Ziet u het verschil tussen Indo’s, Indonesiers, Indisch en Indonesisch? Wat maakt het toch uit?”
Deze woorden tekenen hoe Ed naar de geschiedenis keek: niet door de verschillen te benadrukken, maar door op zoek te gaan naar de gelijkenissen. Bij geen enkele andere bezoeker van de Java Post als Ed ging de interesse voor Nederlands-Indië zó naadloos over in een grote liefde voor Indonesië. Ed had een passie voor beide, en deelde deze graag met anderen. Scherp, analyserend, begrijpend. Om anderen op weg te helpen bij de kennis van Indonesië, maakte hij verschillende websites: over de geschiedenis van Indonesië in het algemeen, over Salatiga, en over het Indonesisch. Ook zijn directe leefomgeving, Tilburg, was voor hem een bron van inspiratie.
Na publicatie van artikelen in de Java Post konden we soms zitten wachten tot de eerste reactie van Ed, zó zeer was hij bij ons krantje en de inhoud daarvan betrokken.
Dit keer laat hij ons wachten. We zullen zijn reacties missen.
Ed, vaarwel.
Gearchiveerd onder:7. In Memoriam Tagged: Ed Vos, Salatiga, Tilburg