Na de Grammy´s en de Oscars is het dan nu de beurt aan de uitreiking van de Gouden Buffel: de prijs voor degene die zich het afgelopen jaar op meest bijzondere wijze heeft onderscheiden voor onze kennis van de geschiedenis van Nederlands-Indië.
Zoals steeds, is het voor de jury een moeilijke opgave een keuze te maken uit een selectie van kandidaten die ieder op zich, op geheel verschillende wijze, bezig zijn met het verleden van onze kolonie. Meerderen verdienen het een prijs te winnen, er is echter één Gouden Buffel.
De prijs voor degene die het afgelopen jaar de geschiedenis van Nederlands-Indië onder de aandacht van het grote publiek heeft gebracht, de Gouden Buffel 2016, gaat naar:
Joty ter Kulve!
Het juryrapport:
Joty ter Kulve
De geschiedenis van Wilhelmina Johanna ter Kulve-van Os (1927), beter bekend als Joty ter Kulve, is voor iemand van haar generatie even gewoon als bijzonder. Als jong meisje werd ze met de rest van haar familie geïnterneerd. Na de oorlog besluit ze haar broer naar Nederland te volgen, en reist alleen, als schoonmaakster, met het MS Johan van Oldenbarnevelt naar het verre vaderland.
In Utrecht studeert zij Indisch recht, op dat moment nog in de hoop en verwachting dat Indië Indië zou blijven. Het huis waar zij is opgegroeid, in Linggadjati, wordt in 1946 door GG Van Mook en Shahrir gebruikt als onderhandelingsplaats. Wanneer blijkt dat Indonesië onafhankelijk wordt, zoekt Joty een antwoord op haar vragen naar gerechtigheid door zich aan te sluiten bij de Morele Herbewapening. “Als de geest van God mensen inspireert, dan worden zij scheppers van vrede, verzoening en verandering”, zo predikt deze beweging. Een tiental jaren later verlaat zij de beweging, gedesillusioneerd, echter niet zonder haar strijdbaarheid te hebben verloren.
Als juriste en strijder voor mensenrechten zette Joty zich haar leven lang in voor een humane samenleving. Als medeoprichtster van de Linggadjati Foundation en de Indonesia Nederland Foundation, trachtte zij de afgelopen jaren een brug te slaan tussen Indonesië en Nederland. Ze fungeert als woordvoerder voor dát deel van de Indische gemeenschap dat toenadering zoekt tot Indonesië, en doet daarvan kond in verschillende periodieken en op meerdere – internationale! – podia.
De geschiedenis kan op verschillende manieren worden benaderd. We kunnen terugkijken, zonder meer, maar we kunnen ook proberen onze kennis van het verleden om te zetten in lessen voor de toekomst. Joty ter Kulve onderscheidt zich van andere kandidaten door juist aan die toekomst te denken. Zij staat bekend als de vrouw die nog op hoge leeftijd de souplesse bezit een jong standpunt in te nemen. Het begrip verzoening staat hoog in haar vaandel.
De jury is onder de indruk van haar kunnen, en prijst haar voor haar inzet.
De jury,
Prof. dr. G.J. Oostindie
Dr. J. Somers
Drs. B.R. Immerzeel
x
Meer informatie over Joty:
http://wikipeacewomen.org/wpworg/en/?page_id=5054
https://theindoproject.org/todays-enemies-will-be-tomorrows-friends/
http://www.ouest-france.fr/europe/pays-bas/les-pays-bas-se-penchent-sur-leur-passe-colonial-4769687
en de documentaire ´Terug naar Linggadjati´:
https://www.youtube.com/watch?v=tY5aw7ZNFJc
Gearchiveerd onder:9. Java Post
